(*Klik de kleine foto´s aan en zie ze op ware grootte)

Na twee weken Suriname vliegen we met z´n vieren (Tabitha, Peter, Paul en Nathalie) naar Curaçao. Een weekje relaxen nu we toch in de buurt zijn... Tijdens de vlucht voelen we ons niet écht veilig. Wanneer we over een eiland heenvliegen, en ineens op onze zij gaan liggen, komt de zee akelig dichtbij. Maar alles gaat goed en we landen op het zonnige eiland. Als we het vliegtuig uitstappen, voelen we direct de heerlijke droge warme wind. Wat een verschil met Suriname.

´De familie Foppen´ wordt afgehaald en hoe zal Landhuis Daniël eruitzien? Geweldig! Een prachtig geel landhuis, rustig gelegen, een eindje van de weg af.  Er komt direct een vliegtuig laag over, rustig? Het aantal vliegtuigen blijkt wel mee te vallen. De kamer is écht te gek! Een mooie zolderkamer waar de zeewind dwars doorheen waait. Alles in een tropisch sfeertje. Schone badkamer, het toilet doet het normaal.
Jan en Olga verwelkomen ons. Ze zullen ons de komende week heerlijk gaan verwennen met drie-gangen-menu´s en uitgebreide ontbijtjes, en Malibu-cola´s (´Kerosine!´ volgens Olga). Huiskat Daniëlle bezoekt onze kamer regelmatig via het dak. In de tuin een hangmat, de ventilatoren blazen ons verkoeling toe. Gelukkig zijn er weinig gasten en krijgen we alle aandacht; heel decadent en luxe, maar erg genieten.

We huren een jeep en bezoeken Willemstad om snorkelspullen te kopen. Het eerste strand dat we bezoeken is meteen ons bijna-vaste adres: Cas Abao. Zo enorm mooi. Wit zand, prachtig blauw water, een vlonder om op te dobberen, rieten parasollen, friet met mayo...
 
 

Het snorkelen is een spektakel: prachtig gekleurde vissen zwemmen onder ons door. Er is zelfs tv op het strand, ook hier missen we dus geen wedstrijd. Jan is ook voetbalfanaat en in het landhuis staat een superbeeldscherm waar we de wedstrijden volgen. Hoe zou de oranje-gekte in Nederland zijn? Jan heeft elke dag De Telegraaf, lekker plat smullen van die Oranje-mania. Jack van Gelder raast ons door de wedstrijden, het is echt geweldig hoe ver Nederland komt. Evalien is op 2 juli uitgerekend, als ze het maar volhoudt tot we terug zijn... We faxen en bellen bijna elke dag. Dat kan hier gelukkig zonder problemen.

Dagelijks genieten we van de zon, lekker eten, zwemmen, relaxen, lezen, voetbal kijken. Als dit het paradijs is: Beam me up, Scotty! Het Lagun-strand is ook al zo mooi.    

We touren over het eiland langs prachtige landhuizen zoals Cas Abao.

Midden op de dag bezoeken we het Christoffelpark. Natuurlijk komen we er zelfs geen kip tegen. Met zulke temperaturen ligt een normaal mens aan het strand, in het water of houdt siësta. Toch mooi, prachtige cactussen, weinig orchideeën, en behoorlijk droog. We zien in een grot zelfs prehistorische tekeningen. Snel weer een strand opzoeken.

Ook een mooie zonsondergang meepikken natuurlijk. In Willemstad bezoeken we Punda en Otrabanda. De buitenwijken zijn behoorlijk smerig. In de haven is de drijvende markt volop in bedrijf, de Koningin Emmabrug wordt weggevaren, de cruiseschepen gevuld met Amerikanen leggen aan en wij maken de cliché-plaatjes. Aan de waterkant verkopen ze de lekkerste verse fruitmilkshakes die we ooit geproefd hebben. Toch wel pittoresk, alleen jammer van het Van der Valk-hotel, behoorlijke horizonvervuiling. Maar de stranden zijn spectaculairder en dus snel terug voor een duik. Na een week zijn we helemaal uitgerust en opgeladen, en... blut.

Op 3 juli vertrekken we weer naar Nederland voor de wedstrijd Nederland-Argentinië, en net op tijd voor de komst van Eva op 5 juli!

Links

Curacao volgens Lonely Planet
Curacao Info
Dutch Caribbean